Misschien wel door Thoth, ook wel Djehoety genoemd. Hij was in de Egyptische mythologie de god van de schrijfkunst. Hij zou destijds de schrijfkunst hebben uitgevonden en die kennis doorgegeven hebben aan ons, stervelingen, de mensheid en dus ook aan mijn bescheidenheidje. Thoth werd meestal afgebeeld als een man met een ibishoofd, alsmede met een pen of stylo en een schrijftablet in zijn handen. 

Mogelijk ook wel door mijn interesse in het schrijven van vele reisdagboeken, zoals hierboven tijdens onze India-reis in Tamil Nadu, het schrijven van een kunstrubriek in het personeelsblad van de politie en van verhaaltjes in een maandblad van een Nuenense vereniging, 9-maanden-boekjes voor de kleinkinderen, dat alles, als het even kan, met een fraaie vulpen ( en geen arremoei ïg geel penneke zoals hierboven ), als alternatief voor de genoemde 'welversneden' pen, én belangstelling voor de mooie, oude watermolens, getijden- en schipmolens, maar in het bijzonder mijn interesse in de  papierwatermolens, waar op de oude manier handgeschept papier wordt gemaakt.

De beste man hieronder maakt een 'welversneden' pen met een speciaal pennenmesje.

Ik heb inmiddels al ruim 100 watermolens in binnen- en buitenland gezien, bezocht én gefotografeerd, waarvan twee antieke in mijn favoriete Frankrijk. Die 100 watermolens waren niet allemaal papiermolens.

Die twee antieke papierwatermolens liggen in Bretagne en de Provence, respectievelijk Pen-Mur in Muzillac en Vallis Clausa in Fontaine de Vaucluse. 

Je zou dit beschrijven een vorm van amateur-molinologie kunnen noemen, de studie van molens, die de kinetische energie van water of wind benutten voor hun aandrijving. 

Deze term komt van de industrieelgeschiedkundige ( wéér zo'n scrabble-woord ) João Miguel dos Santos Simões.

In Nederland heb ik het handmatig papier maken gezien én zelf gedaan ( en uiteraard uit-gebreid gefotografeerd ) in de papierwatermolen Marten Orges in Arnhem en De Middelste Molen in Loenen, beide óók museum. Hieronder sta ik bij de schepkuip met het schepraam in de handen. Ik was, zeg maar, verkocht en wilde daar meer van weten. Ik ben dus in de boeken gedoken en gaan studeren op het onderwerp "handgeschept papier maken".

Geloof het of niet, maar voordat ik het wist, vertoefde ik in het oude China, waar in het jaar 105, zeg maar in het jaar stillekes, Ts'ai Lun het handgeschept papier maken uitvond.

Het was óók rond die tijd, in het jaar 100, dat een andere Han-Chinees, Xŭ Shèn genaamd, al de productie van papier uit zijde-afval ofwel 'chi' beschreef.

Deze Xŭ Shèn was een geleerde uit de Han-dynastie en schreef: "Shuowen Jiezi", het eerste woordenboek van de Chinese taal en het Chinese schrift. Hieronder staat een tekening van Xŭ Shèn ( rechts ) en een traditioneel karakter 'mã '. In het midden een pagina uit Shuowen Jiezi.

Het is dáár, in China, waar mijn verhaal over het papier begint en mij, door de verspreiding van dat papier via Azië, het Midden-Oosten en zelfs Amerika, gelukkig weer naar Europa bracht, tot in ons land. Een grote, lange reis, waarin veel is gebeurd en waar geen einde aan leek te komen, ook niet om alles bij elkaar te zoeken en goed aan het papier toe te vertrouwen. Telkenmale kwam er iets nieuws op mijn pad over papiermolens, getijdenmolens e.d. Waar eindigt dit ? Ik weet het niet en eerlijk gezegd, boeit me dat ook niet. Ik blijf maar gewoon nieuwsgierig naar nieuwigheden.

Half december 2021 dacht ik bijna klaar te zijn, "ontdek" ik tijdens het 'zoeken-naar' weer een getijdenmolen, die gedateerd werd uit 619-621 na Christus! Zoals gezegd en geschreven, komt hier ooit een einde aan ? Het zal mij benieuwen, écht. Of toch niet ? Je verrai.

Er moest ook nog in 1000-en foto's gezocht worden, om te kijken of ik écht álles had.

Pff, alsof je een grote kei de berg op moet duwen en wat maar niet lukt. Tantalus zou hierover zeggen:" Een kwelling". Maar............, ik zou zeggen, ga lekker zitten, pak een bak koffie en geniet ervan.